Elk weekeinde trekt voetbalminnend Nederland massaal naar de stadions. Maar niet alleen bij Feyenoord, Ajax en PSV wordt wekelijks gestreden om de drie punten. Ook in de kelder van het Nederlands amateurvoetbal, de voormalige onderbond, is de winst heilig. Ja, zelfs bij het 17de...

Vandaag: confrontatie met de consul

De spierblessure die voorstopper Tony in zijn slaap dacht te hebben opgelopen, blijkt mee te vallen. Zondagochtend komen we heel vroeg tegelijk aan op de club. De lucht is blauw, de zon schijnt en het is vrijwel windstil. De avond voor de wedstrijd had ik er een hard hoofd in dat we vandaag zouden spelen ?het heeft vannacht hard gevroren ?en omdat onze wedstrijd om 9.30 op het programma staat, heeft opbellen naar de club om te vragen of het doorgaat geen enkele zin. Er is niemand vroeg genoeg aanwezig om de telefoon op te nemen.

Vanaf het parkeerterrein zie ik dat op alle velden cornervlaggen zijn neergezet. Een goed teken, de zon moet de bovenlaag voldoende hebben ontdooid. Maar de consul blijkt pas net te zijn gearriveerd. Hij moet de velden nog keuren. De cornervlaggen zijn eenvoudigweg neergezet om hem een beetje te intimideren. De boodschap: de velden zijn hard, maar wij vinden ze goed genoeg en willen spelen, dus keur het maar snel goed.

Even later vergezellen Tony en ik de consul het veld op. Al snel voel ik de eerste harde plekken onder mijn voeten. Tony blijkbaar ook, want hij kijkt me even met een bezorgde blik aan en zegt vervolgens tegen de consul: `Nou, volgens mij ligt dit veld er prima bij. Wat denkt u ervan??

De consul reageert niet, hij gaat helemaal op in zijn werk. Starend naar het veld en af en toe met zijn voeten stampend, loopt hij richting middenstip. Het is hier keihard. De consul trekt een moeilijk gezicht, maar blijft zwijgen. Tony kan niet nalaten te zeggen: `Hier is het wat harder, maar als de zon er een uurtje op heeft gestaan...?De consul kijkt Tony aan en fronst. Dan draait hij zich om en loopt naar het strafschopgebied. Nog altijd houdt hij ons in spanning. Weet hij al wat zijn beslissing is? vraag ik me af, terwijl ik braaf met Tony achter de man aan sukkel. Doet hij het erom? Met het nagenoeg lege parkeerterrein en de uitgestrekte vlakte om ons heen, heeft het tafereel iets weg van een oude westernfilm. Wij zijn overgeleverd aan de grillen van de zwijgzame sheriff en weten niet wat er te gebeuren staat. Wordt het leven of sterven?

Na nog een beetje in het strafschopgebied te hebben rondgelopen, komt de consul naar ons toe. `En??vraag ik. `Gaan we spelen??De consul lacht, maar zijn ogen doen niet mee. `Jongens, ik kan het natuurlijk door laten gaan, maar vergeet niet dat ik verantwoordelijk ben.?Hij kijkt naar de grond onder zijn voeten en zegt: `Er is een risicofactor.?

Dit klinkt niet goed. Toegegeven, er is nog niets gezegd over wel of niet spelen, maar dit wijst in de verkeerde richting. `We kunnen best wat risico nemen,?zegt Tony. `We hebben sinds de winterstop niet meer gewonnen, begrijpt u? Het is dus belangrijk dat het doorgaat. We moeten de neerwaartse spiraal doorbreken.?

`Ik snap dat jullie graag willen voetballen,? zegt de consul. `En dit gedeelte van het veld is helemaal niet slecht, maar daar??hij gebaart naar de kale plek in het doelgebied - `is het echt wat te hard, er steken af en toe harde, ijzerige punten omhoog. Daarin zit hem de risicofactor.?De consul is onverbiddelijk. Weer een zondag zonder bal.

`Risicofactor??zegt Aad, die vijf minuten later aankomt. `Ik ben met gevaar voor eigen leven over spekgladde wegen teruggereden van de wintersport. Mijn vrouw zei: “Zullen we een pensionnetje nemen en nog een nachtje blijven??“Nee,?zei ik. “Het 17de speelt om 9.30. We moeten terug.?En dan krijg je dit. IJzerige punten? Waar hebben we het over? Het is schitterend weer.?

We drinken nog een kop koffie, praten wat over de invulling van de rest van de dag, en dan gebeurt het. Binnen een tijdsbestek van tien minuten betrekt de lucht en begint het te sneeuwen. Een kwartier later is alles wit. `Nou,?zegt Tony, `het ziet er naar uit dat de consul de risicofactor goed heeft ingeschat.?`Welnee,? zegt Aad, nog altijd gepikeerd vanwege de afgelasting. `Er ligt nu toch een heerlijk zacht laagje sneeuw op het veld? Al die harde punten zijn weg. We hadden gewoon kunnen spelen.?

Uitgelicht: Xander (1974)

Positie: spits

Lijfspreuk: `Laat je eigen niet imiteren.?

Wonderdokter en spits van het 17de. Speelt altijd, ook als hij nachtdienst heeft gehad en rechtstreeks uit het ziekenhuis naar het voetbalveld rijdt. Werd bijna uit het 17de verwijderd na het bekend maken van zijn favoriete hitsingle (Super Trouper ?Abba Teens), maar uiteindelijk besloot de spelersraad van het 17de te kiezen voor heropvoeden in plaats van straffen. Sportief hoogtepunt: het behalen van de finale van het NK Omhalen (Scheveningen ?8). Hield aan deze finale een bittere nasmaak over omdat de jury bij zijn mooiste omhaal niet oplette.